Pregaria

Enviado por Aouton o día 11.03.2009

Entre o millo, entre a herba seca: déixame, amor, facerche a espera!
Que eses teus ollos brillen no albor: déixame, amor, probarche o sabor!
MORRO DE SEDE
Dáme, por favor, ese teu leite: necesito, amor, engulir a semente!
POR DEUS, QUE ME FERVE A MENTE
Chuchar o sangue do teu doce ser, meu amor, maior pracer non ha de haber.
Déixame tan só aínda que sexa tocar ese pedestal, deixa que bata no meu padal.
O cáliz prohibido é o que eu preciso: se non mo dás, morro por iso.